„Głębia mądrości i szczyt religijności” - Kult maryjny w Kościele

50 lat temu, 2 lutego 1974 roku, papież święty Paweł VI ogłosił adhortację Marialis cultus, poświęconą należytemu kształtowaniu i rozwijaniu kultu Najświętszej Maryi Panny. Adhortacja spotkała się z bardzo dobrym przyjęciem w Kościele i stale pozostaje punktem odniesienia dla wiary, pobożności i duchowości maryjnej wiernych. Uwaga, z jaką podjęto to zagadnienie i przejrzyście je opracowano, przynosi już długo dobre rezultaty. Z okazji złotego jubileuszu ogłoszenia tego dokumentu warto przypomnieć jego zasadnicze treści, jeśli mamy uczestniczyć w tym, co papież Paweł VI nazwał „wzrostem kultu maryjnego”. Ten wzrost opiera się więc na konkretnych zasadach teologicznych opisujących związek Maryi z Kościołem, mających odniesienie do liturgii (nr 16-21), wyraża się w konkretnych przejawach (nr 22-23), posiada kryteria odnawiające (nr 25-28), a jego najbardziej bezpośrednią i powszechną formą wyrazu pozostaje różaniec i modlitwa Anioł Pański (nr 40-55).

Kult maryjny jest więc kultem doniosłym (nr 56) o znaczeniu duszpasterskim (nr 57). To sprawia, że stale trzeba pracować nad jego pogłębieniem i umocnieniem w relacji do życia całego Kościoła, jak i poszczególnych chrześcijan. Temu ma też służyć proponowany cykl refleksji nad adhortacją maryjną Marialis cultus. Ma on także dostarczyć nam pewności, że idąc drogą maryjną, idziemy śladami Kościoła, a tym samym uczymy się z naszą wiarą postępować w łasce Bożej oraz odnajdywać w świecie i go przemieniać.

ks. Janusz Królikowski